Transitiebestendig dankzij je creativiteit

We leven in een tijd van transitie. Ik weet dat nog niet iedereen dit graag aankijkt, maar terwijl het aan de buitenkant lijkt of we weer langzaam naar normaal zijn teruggekeerd, borrelt het onder de oppervlakte des te harder.
In dit artikel deel ik hoe creativiteit je kan helpen weerbaarder te worden in de tijd die voor je ligt.

Alles wat we hier in ons veilige Nederland voor 2020 als zekerheid hadden aangenomen zal onder de noemer van ‘The Great Reset’ binnen nu en tien jaar flink op de schop gaan. Zaken rondom onze voedselvoorziening, gezondheid, financiën en bewegingsvrijheid.
Op dit moment zijn er op die gebieden al veel verschuivingen merkbaar. 

Is het erg dat dit gebeurt? Nee en ja. 

Nee, omdat de manier waarop wij leven en consumeren allang niet meer in verhouding staat. Sinds de komst van het industriële tijdperk zijn we de connectie met de natuur en onszelf volledig kwijtgeraakt. Profit over people and planet is waar onze economie op vaart en dat is simpelweg geen houdbaar model.

Ja, want de bedachte hervormingen lijken heel nobel, maar betekenen in de praktijk het inleveren van autonomie en privacy. Daarbij mag je je afvragen wie hier daadwerkelijk van profiteert. Heeft profit over people niet gewoon een nieuw jasje gekregen? Ik voorzie dat dit veel zal gaan vergen van de psyche van de mens. Collectief zal dit nog generaties doorwerken, zoals andere heftige gebeurtenissen uit onze geschiedenis ook vandaag de dag doorwerken op ons.

Dit moment – aan de vooravond van grote transities – kun je kiezen voor twee tactieken: 

1. Meegaan met de veranderingen die worden opgelegd, omdat je denkt dat je op veel dingen toch geen invloed hebt.
   
2. Dankbaar zijn dat je leeft tijdens dit cruciale punt in de geschiedenis van de mensheid en deze transitie aangrijpen om voor jezelf en je medemensen een beter leven te creëren, ook al vraagt dat om in te gaan tegen wat er voor je wordt beslist.
   

Heel soms – na een rondje social media bijvoorbeeld – verlang ik naar tactiek één. Zalig lijkt het me, om me te laten leiden door anderen, zodat ik zelf nergens verantwoordelijkheid voor hoef te nemen.

Maar wat makkelijk is, is niet altijd het beste, althans niet voor mij.

Gelukkiger word ik van tactiek twee, die verre van makkelijk is, maar mij de optie biedt om zelf de regie over mijn leven te voeren, ook al zijn er beperkingen. Als ik iets geleerd heb in mijn leven is het wel dat beperkingen juist creatief maken. 

En laat creativiteit nou net zijn wat heeft gezorgd voor evolutie en revolutie.