Volg je vonk: Rianne Collignon, vol-ledig leven

‘Wie is voor jou een voorbeeld wanneer het gaat om het volgen van je vonk?’

Toen ik deze vraag stelde aan Evelien, hoefde ze niet lang na te denken. ‘Zoek Rianne Collignon eens op, zij doet zo’n gaaf project.’ En zo geschiedde. In dit interview een gesprek over de waarde van stilte en hoe heilzaam het kan zijn wanneer je je vonk niet voelt.

Het is eind april dat ik Rianne Collignon spreek. Op dat moment zit ze vol in de voorbereidingen om drie maanden op Schiermonnnikoog te verblijven, om daar stiltewandelingen en stilteretraites te organiseren. Terwijl ik dit interview uitwerk is Rianne daar al een paar weken en zie ik prachtige openhartige berichten van haar voorbij komen op Instagram. Heel mooi om haar proces te volgen en te zien hoe ze vanuit diepe intrinsieke motivatie beweegt.

Die bevlogenheid is iets wat Rianne niet altijd voelde.

Na haar studie culturele maatschappelijke vorming komt ze in verschillende beroepen terecht. Ze werkte bijvoorbeeld bij een communicatiebureau en bij een maatjesproject:

‘Ik liep in werksituaties vast op dat het uiteindelijk altijd draaide om geld en cijfers, terwijl ik heel mensgericht was. Het voelde voor mij niet zuiver. Dit veroorzaakte mijn eerste burn out. Daarna koos ik bewust voor een baan waar ik minder mensgericht bezig was. Ik kwam terecht bij een duurzame energieleverancier op de klantenservice en uiteindelijk werkte ik op de communicatieafdeling.

via mijn lichaam ging ik voelen, ervaren en ermee zijn in plaats van het op te willen lossen

Omdat ik meer in huis had dan dat en niet goed gedij in grote organisaties, liep ik opnieuw vast en kwam ik in een tweede burn out terecht. Ondertussen was ik in aanraking gekomen met yoga. Yoga bracht me in contact met mijn lichaam en via mijn lichaam ervaarde ik een hele andere manier van leven. Ik probeerde mezelf altijd te begrijpen vanuit mijn hoofd, dat was wat ik gewend was. Maar via mijn lichaam ging ik voelen, ervaren en ermee zijn in plaats van het op te willen lossen. Dat sluit veel meer aan bij intuïtief leven en het voelen van je vonk.

Tijdens die burn out periode besloot ik een yoga docentenopleiding te volgen, omdat ik voelde dat het me iets zou brengen en het goed zou komen met me. En dat terwijl het toch echt nog niet de goede kant op ging. Gelukkig heb ik in die tijd altijd contact kunnen houden met hoop en sta ik in mijn leven in nauw contact met mijn sterke intuïtie. Dit leidt me keer op keer in wat ik te doen heb.’

Alles is verbonden

‘Er was bijvoorbeeld een specifiek moment dat ik me heel slecht en donker voelde en ik thuis overdag met de gordijnen dicht zat. Iets trok me naar een spleet tussen de gordijnen toe. Ik keek uit op het water en zag een rijtje zwanen voorbij zwemmen. Op dat moment voelde ik zoveel vreugde. Ik besefte me dat ik me niet okee voelde, maar dat dat okee was.

Het is allemaal verbonden. Licht en donker, angst en hoop. Weten dat het er allemaal is en het laten bewegen geeft bevrijding. Vastlopen zie ik dan ook als een zegen, omdat we dan kunnen zien wat we te zien hebben.

Langzaamaan is het bij mij toen gaan stromen. Ik ben gaan reïntegreren, kreeg een nieuwe relatie, ging samenwonen in een ander huis, zegde mijn baan op en ik ben yoga uit gaan breiden.

Na een poosje besefte ik me dat ik niet alleen maar in een yogastudio les wilde blijven geven. Het ging mij vooral om zijn met de dingen zoals ze zijn en dit kan op verschillende manieren.

vastlopen zie ik als een zegen, omdat we dan kunnen zien wat we te zien hebben

Tijdens mijn eigen traject deed ik zintuiglijke oefeningen en ontdekte ik hoe wandelen me in contact bracht met te zijn wat er is. Deze vrijheid wilde ik graag overbrengen en zo startte ik met stiltewandelingen in groepen. Hierop volgde een opleiding tot natuurcoaching.’

Mijn eigen ritme

‘Vorig jaar ben ik met yogalessen gestopt in verband met endometriose. Een paar dagen in de maand was ik uitgeschakeld en dat maakte een commitment moeilijk. Tegelijk gaf het me nieuwe mogelijkheden om mijn werk anders in te delen en dit niet langer volgens een vast ritme te hoeven doen. Ik kon bijvoorbeeld wel coachen, workshops en cursussen geven en de stiltewandelingen uitbreiden.

Op dit moment ben ik aan het ontdekken wat er rondom mijn werk op Schiermonnikoog mag ontstaan. Ik heb een nauwe band met dit eiland en voel ook nu weer intuïtief de roep om daar iets te doen.

weerstand is een uitnodiging tot contact

Door daarover in gesprek te gaan met eilandbewoners motiveerde het me om dit idee door te zetten. In samenwerking met de VVV organiseer ik nu drie maanden lang stiltewandelingen en stilteretraites. Ik ben heel benieuwd hoe het aandacht geven aan stilte en dit samen beleven daar zal verlopen. Ik kijk er enorm naar uit.

Tijdens de voorbereidingen ontstonden er ook momenten van twijfel, maar gelukkig nam ik die gedachtes niet al te serieus.

Stiltewandelingen en stilteretraites zijn de beste coaches die je jezelf kunt geven. Ik schep de voorwaarden en ruimte, zodat mensen kunnen ontspannen in hun eigen zijn, in hun plezier, maar ook wanneer dat weerstand oplevert. Stiltewandelingen zijn echt en rauw.

Een van mijn leraren zegt het heel mooi: ‘Weerstand is een uitnodiging tot contact’.

Ik moet hierbij ook denken aan een gedicht van Jeff Foster:

When you are crying, friend,

Forget why you are crying,

And just let tears flow.

When you are laughing,

Forget the reason for laughter,

And laugh anyway.

When you are angry,

Just for a moment

Forget what made you angry,

And honour – even celebrate –

the raw, burning, throbbing sensations

in your body.

Come closer.

Be present.

Honour what is alive in you.

Let powerful energies move without a story, without blame, without judgement, without resistance.

(Yet allow resistance too

if that is what’s alive in you.)

Know yourself as LIFE –

The unconditional space

for it all.

De vonk niet voelen

Die momenten dat je denkt ‘ik zit niet op mijn pad’, dat is onderdeel van het pad. Denken dat we iets op een bepaalde manier moeten doen, daarmee kunnen we onszelf zoveel geweld aan doen. Dát brengt pijn, ongeluk en ellende. Onderdeel van het volgen van je vonk is ook die vonk niet voelen.

Of om in termen van de natuur te blijven; het kan niet altijd zomer zijn. Ook herfst is onderdeel van het leven. Als je je daar niet meer tegen verzet en ziet dat die beweging er is, kan het leven zoveel lichter zijn. Er zit enorm veel ontspanning en bevrijding in het accepteren van vergankelijkheid.

Gek genoeg voel ik me daardoor op crisismomenten vaak beter gedragen dan wanneer het goed gaat. Omdat ik me gedragen voel, durf ik die vonk te volgen. We worden allemaal gedragen. Als je je gedragen weet, durf je ook meer. Je wordt toch wel gedragen door het leven.

onderdeel van het volgen van je vonk is ook die vonk niet voelen

Overgave daaraan is een kunst, omdat we het verleerd zijn, maar feitelijk hoeven we het niet opnieuw te leren, we hebben het enkel te herinneren.

Juist in stilte herinner je je dat weer en dat het nooit weg was, maar dat we het opgevuld hebben met vanalles. Dat kan heel ontroerend zijn. Een verlangen naar dat wat we weten wat er is. Hoe mooi om daarmee weer verbinding te vinden?

Dat mogen doen, voor anderen en dit ook zelf blijven ervaren, dat vervult me enorm.’

Kaartenset

Rianne is inmiddels gesetteld op Schiermonnikoog. De beelden en teksten die ze regelmatig deelt ademen alles uit wat ze tijdens het interview met me deelde. Het is inspirerend om te zien wat er dus gebeurt wanneer iemand haar vonk volgt, vanuit een innerlijk weten dat alles wat zich daardoor ontvouwt okee is.

Wat ook heel inspirerend is, is de kaartenset die Rianne ontwikkelde.

‘Gaandeweg ontstond een idee om met kunstenaars van het eiland kaarten te maken over het thema stilte, zodat mensen een abonnement konden nemen op post uit Schiermonnikoog. Helaas stroomde die samenwerking niet lekker en bracht het haar op het idee om haar eigen foto’s van Schiermonnikoog te gaan gebruiken voor ansichtkaarten. Dit is nu een prachtige set geworden die ze verkoopt aan iedereen die er interesse in heeft.
Nog zo’n mooi voorbeeld van hoe ze creëert vanuit wat er is.’

Wil je meer lezen over het werk van Rianne, kijk dan op haar site of volg haar op Instagram.

Vond je het gedicht in dit artikel mooi? Rianne heeft een speciale band met poëzie. Lees bijvoorbeeld ook het gedicht wat ze hier deelt.